Joehoeeee.....

....daar zijn we weer! Na ongeveer een maand niet geschreven te hebben, vonden we het wel weer tijd worden. We maken zo ook geen vrienden natuurlijk (schaam schaam)!

Maarrr...alles goed hier. Salamanca verveelt nog steeds niet en we krijgen natuurlijk ook regelmatig bezoek. Zoals vandaag bijvoorbeeld: Lianne's broer Tom en zijn vriend Bram komen straks, als het goed is, om 17.30 aan. Ook hun reis duurt iets langer dan gepland, vertraging met het vliegtuig, bussen die niet rijden omdat het Semana Santa is... Es muy complicado! (das weer een ander verhaal, komt later) Maar ze hebben zich niet verveeld, zijn lekker in een bar neergestreken waar ze heel goed verzorgd werden door de barman (tapas, biertjes...;)). Nu maar hopen dat het uitgaansleven niet platligt door de feestdagen, want Salamanca lijkt op dit moment wel uitgestorven. Na het weekend brengen we wel weer verslag uit hiervan.

Met ons gaat alles goed, we hebben nu lekker vakantie. Sinds gisteren en nog de hele volgende week. Heerlijk! Maar we gaan niet alleen vakantie houden, maar ook onze tijd nuttig besteden aan het marketingplan en andere schoolzaken. We hebben trouwens vorige week onze presentatie gehouden. Had al eerder gemoeten, maar Melis was die nacht ziek geworden en kon amper op dr benen staan. Hebben het toen dus een weekje uitgesteld (oftewel een week langer de zenuwen, want wat waren we zenuwachtig!). De presentatie was voor het vak Marketing Internacional, moest ongeveer 5 minuten duren en over een internationaal bedrijf gaan. Die van ons ging over Philips, we hadden een prachtige powerpoint presentatie (al zeggen we het zelf), met weinig tekst zoals wij het in Nederland geleerd hebben, want iedereen gooit die sheets vol met tekst en leest het op. Ja hallo! Zo kunnen wij het ook wel! Nee, wij hadden alles netjes uit ons hoofd geleerd. Op het laatst hoorde ik (Lianne) constant stemmen in nijn hoofd die zinnetjes uit de presentatie herhaalden, scary...!Haha! Maar het is allemaal goed gegaan, met enige bibbers in de stem en benen, maar we hebben het toch maar gedaan! Voor een volle collegezaal, en mensen die naar onze mening allemaal beter Spaans spreken dan wijzelf (Zuid-Amerikanen, ja hallo! Zo kunnen wij het ook;)!). Wij zijn trots!

We zijn ook nog lekker aan het uitgaan, tegenwoordig iets minder Camelot en iets meer Chupiteria. Altijd een lekker sfeertje daar! En de chupito whiskey-pina, kunnen wij niet genoeg van krijgen, haha! Jammer dat meer mensen zo denken, want vaak is het zo druk dat je shotglaasje "leeggestoten" is voordat je het aan je lippen kan zetten. Maar dat maakt het er niet minder gezellig om (lekkere kleverige vingers en schoenen, maakt allemaal niet uit!). Toch hebben we nog steeds goede contacten met het personeel van Camelot. Vorige week bleek dat wel weer: toen we aankwamen stond er een groepje mensen bij de ingang, die zich moesten legitimeren (zelfs de meisjes!). Maar wij, met onze vip-status, werden door de grote uitsmijter gewenkt dat we zo naar binnen mochten lopen! Nice!

Er lopen wel een hoop aparte types rond hier zeg! En dan hebben we het niet alleen over het uitgaansleven, maar ook gewoon op straat. Je kan bijvoorbeeld op Plaza Mayor op een bankje gaan zitten en je ziet werkelijk de meest opvallende en vooral verschillende types rondlopen...gothics, meisjes met korte (maar dan ook echt korte) rokjes terwijl het 5 graden is, alto's en nog veel meer types waar we niet van weten wat voor stijl ze hebben. Jullie denken nu vast: ja die hebben we ook in Nederland! Nee, hier is het allemaal drie keer zo erg, geloof ons maar haha! In de chupiteria zie je ook vaak dezelfde mensen. Zo heb je de Eskimo (ja hij lijkt gewoon op een grote vriendelijk eskimo), de vieze man (met een te strakke nylon broek) en de gangsters (altijd een zonnebril op, je kent het wel).

Oh ja..ieuwww! We hebben de eerste kakkerlak gezien! Lianne de levende versie, Melissa de dode (met dank aan Ricardo, die zonder twijfelen een einde maakte aan het leven van dit geliefde diertje). Over dieren gesproken, we denken niet dat iedereen er van op de hoogte was, maar we hadden een echt huisdier. Op ons balkonnetje heeft een hele tijd een duif in onze bloempot gezeten. Vanaf het bezoek van Merel en Kelly lagen er twee eitjes, waarvan er één zelfs uitgekomen is! Een heel lelijk, grijs mormeltje met een té grote snavel. Helaas is ie na anderhalve week overleden :(. We hebben helaas geen begrafenisdienst kunnen houden, maar we zullen hem nooit vergeten (RIP Philipito).

In de hoop u weer voldoende geinformeerd te hebben voor de komende weken (meer of minder kan ook), zeggen we nu: Adios! Y hasta pronto!

Muchos besitos xxx
Melissa en Lianne